24
(إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيٰاتِنٰا وَ اسْتَكْبَرُوا عَنْهٰا لاٰ تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوٰابُ السَّمٰاءِ وَ لاٰ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتّٰى يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيٰاطِ وَ كَذٰلِكَ نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ)
كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند و در برابر آن تكبر ورزيدند، [هرگز] درهاى آسمان به رويشان گشوده نمى‌شود و [هيچ‌گاه] داخل بهشت نخواهند شد، مگر اينكه شتر از سوراخ سوزن بگذرد! اين‌گونه، گنهكاران را جزا مى‌دهيم.
آيه كريمه به ممنوعيت تكذيب و تكبر ورزيدن و روى گرداندن از آيات الهى اشاره دارد و مى‌فرمايد هر يك از اينها باعث هلاكت و نابودى خواهد شد. در اين آيه، منظور از آياتى كه تكذيب مى‌شوند، همان حجت‌هاى الهى هستند كه از اخبار آسمان خبر مى‌دهند. اين آيات، انبيا و اوصيا(عليهم السلام) هستند؛ چنان‌كه در مورد حضرت عيسى بن مريم(عليهم السلام) در قرآن كريم ذيل آيه 50 سوره مؤمنون آمده است: (وَ جَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَ أُمَّهُ آيَةً) ؛ «و ما فرزند مريم [عيسى] و مادرش را نشانه‌اى قرار داديم».
عبارتى كه در آيه 40 سوره اعراف مى‌فرمايد: (وَ اسْتَكْبَرُوا عَنْهٰا) ، دربرگيرنده معنى روى گرداندن از آيات الهى در قالب تكبر ورزيدن است. اين تعبير را قرآن مجيد به طور دقيق در مورد داستان ابليس با حضرت آدم(ع) نيز آورده است؛ آنجا كه در آيه 34 سوره بقره فرمود: (أَبىٰ وَ اسْتَكْبَرَ) .
همچنين در مورد موضع منافقان در برابر پيامبر اعظم(ص) در آيه 5 سوره منافقون آمده است:
(وَ إِذٰا قِيلَ لَهُمْ تَعٰالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللّٰهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ وَ رَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَ هُمْ مُسْتَكْبِرُونَ)
هنگامى كه به آنان گفته شود: بياييد تا رسول خدا(ص) براى شما استغفار كند سرهاى خود را [از روى استهزا و كبر و غرور] تكان مى‌دهند و آنها را مى‌بينى كه از سخنان تو اعراض كرده و تكبر مى‌ورزند!