18مشهور به آن اشاره كرده‌اند كه از آن جمله مى‌توان به فقيه بزرگ و يگانه، شيخ جعفر كاشف الغطاء(رحمه الله) اشاره كرد كه در كتاب خود «كشف الغطاء» مى‌فرمايد: «قبور ائمه(عليهم السلام) از نشانه‌ها و جايگاه‌هاى پرستش خداوند است و از اين جهت، احكام مساجد بر آنها جارى مى‌شود». ¹

شيخ بزرگ، كاشف الغطاء، با اين استدلال خود از ساير بزرگان متمايز شد و با اشاره به اين مطلب كه قبور ائمه(عليهم السلام) همچون مساجد است (چراكه اين قبور محل عبادت و پرستش خداوند عزوجل است)، ثابت نمود كه مشاعر، مختص به افعال حج يا عبادت نخواهد بود، بلكه گستره وسيع‌ترى را شامل مى‌گردد.

اين عبادتگاه‌ها (قبور انبيا و ائمه طاهرين(عليهم السلام)) به خودى‌خود به چنين موقعيتى دست نيافته‌اند، بلكه اين موقعيت به سبب نصى از جانب خداوند عزوجل است. پس حرم بودن و جنبه وقف بودن آن مهم‌تر از ديگر موقوفات است؛ چنان‌كه اين امر در مورد مسجدالحرام و حرم مطهر نبوى (زادهما الله شرفا) جارى است. خداوند متعال به اين بقعه‌هاى مبارك سوگند ياد كرده و فرموده است: (وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ* وَ طُورِ سِينِينَ* وَ هٰذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ)؛ «سوگند به انجير و زيتون [يا سوگند به سرزمين شام و بيت‌المقدس] و سوگند به طور سينا و سوگند به اين شهر امن [مكه]». (تين: 1-3)

خداوند به شهر انجير (مدينه)، شهر زيتون (بيت المقدس)، طور سينا (كوفه) و شهر امن (مكه مكرمه) سوگند ياد كرده است؛ چنان‌كه در روايتى از حضرت امام كاظم(ع) وارد شده است كه فرمود:

خداوند چهار شهر را از ميان تمامى شهرها برگزيد و فرمود: (وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ* وَ طُورِ سِينِينَ* وَ هٰذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ) شهر انجير مدينه است، شهر زيتون بيت‌المقدس، طور سينين كوفه و مراد از شهر امن همان مكه است. ²