57اين خبر را يكى از حاجبان نايب‌السلطنه به ابن تيميه رسانيد. مى‌گويند ابن تيميه از شنيدن اين خبر اظهار سرور كرد. او را سوار بر اسب به قلعه دمشق بردند و در آنجا اتاقى به او اختصاص دادند. برادرش زين‌الدين نيز براى خدمت به او بدانجا رفت.
روز چهارشنبه، نيمه شعبان، قاضى‌القضات دستور داد جمعى از ياران ابن تيميه را در زندان حاكم محبوس سازند و جمعى از آنان را نيز تعزير كنند و بر چارپايان بنشانند؛ اما بعد از تعزير، آنان را آزاد ساختند و از اين ميان، ابن قيم را به زندان انداختند و كتك زدند.
مرگ ابن جوزى
ابن قيم سرانجام، پس از شصت سال در شب سيزده رجب سال 751 ه .ق مرد. وى در دمشق و در قبرستان باب‌الصغير در كنار پدرش به خاك سپرده شد. قبرش در سمت چپ قبرستان از دروازه جديد واقع است.
باورها و بدعت‌هاى شاگرد ابن تيميه
او سفر كردن براى زيارت قبر پيامبران را جايز نمى‌دانست و همچنين اجتماع در كنار قبور پيامبران و اولياى الهى را كارى مشركانه پنداشته، مى‌گفت: اين كار، مفاسد بى‌شمارى دارد كه عبارت است از: نمازخواندن به‌سمت قبر و طواف‌كردن در اطراف قبر و بوسيدن آن و كمك‌طلبيدن و درخواست روزى و عافيت و پرداخت شدن قرض‌ها و برطرف‌شدن گرفتارى‌ها از صاحب قبر! اينها خواسته‌هايى است كه بت‌پرستان از بت‌هايشان طلب مى‌كردند.
اين مطلب، خلاف صريح آيه قرآن است كه مى‌فرمايد تنها كافران از اهل قبور مأيوس مى‌شوند: