53
ابن قيم جوزى؛ تداوم انديشه تكفيرى
زندگى‌نامه
مهم‌ترين شاگرد ابن تيميه، سرچشمه خباثت‌هاى وهابيان و دشمن اميرالمؤمنين(ع)، ابن جوزى شمس‌الدين محمد بن أبى‌بكر بن أيوب بن سعد بن حَريز روز هفتم رجب 691 ه .ق در منطقه «زُرع» در فاصله 96 كيلومترى دمشق به دنيا آمد. او به ابن قيم جوزيه شهرت دارد. وجه تسميه او، پدرش است كه سرپرست و قيم مدرسه جوزيه بود.
ابن قيم در اواخر قرن هفتم و نيمه اول قرن هشتم هجرى در شام مى‌زيست. قرن هفتم، قرن هجوم ويرانگر لشكريان مغول به جهان اسلام بود. درست 35 سال پيش از تولد ابن قيم، يعنى در 656 ه .ق، هلاكوخان بغداد را تصرف كرد، «المستعصم بالله» آخرين خليفه عباسى كشته شد و بدين ترتيب، دوران سلسله عباسى پايان يافت.
ابن قيم در همه اقوال و عقايد، تابع و حامى بى‌چون و چراى ابن‌تيميه بود و نشر و بسط عقايد او را در زمان حيات و پس از مرگش برعهده داشت و به همين سبب او را تازيانه زدند و سوار بر شتر در شهر گرداندند و با ابن تيميه در قلعه دمشق زندانى كردند. او از 712 ه .ق / 1312م تا سال مرگ ابن تيميه ملازم او بود و با مخالفان او درافتاد. از اين‌رو نام او هميشه با نام استادش قرين است.