47گستاخى ابن تيميه درباره اميرالمؤمنين(ع) تا آنجا پيش مى‌رود كه مى‌نويسد: راه و روش اهل سنت، راه درست و مستقيم در اين باب است [اكثر فرقه‌ها نظر ايشان را قبول دارند]؛ اما شما [شيعه] باهم تناقض داريد؛ و دليل آن، اين است كه خوارج و غير ايشان از كسانى‌اند كه على را كافر مى‌پندارند يا فاسق مى‌دانند، يا معتزلى‌ها و مروانى‌ها كه در عدالت او شك مى‌كنند، و غير ايشان، [اما] اگر به شما بگويند كه دليل بر ايمان على و امام‌بودن او و عدالت او چيست، دليلى نخواهيد داشت.
وى در منهاج السنه با زيرپاگذاشتن منابع تاريخى، حديثى و تفسيرى اهل سنت، هتاكى‌هاى خود را چنين ادامه مى‌دهد:
و خداوند متعال در مورد على نازل كرده است كه: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، در حال مستى به نماز نزديك نشويد، تا زمانى كه بدانيد چه مى‌گوييد؛ زيرا هنگامى كه نماز خواند 1، در نماز خود اشتباه كرد. 2
وى ابوبكر را معلم اميرالمؤمنين(ع) مى‌خواند 3 و در جايى ديگر مى‌نويسد: و اما كلام رسول خدا (كه فرموده‌اند): على قاضى‌ترين شماست؛ و قضاوت لازمه‌اش علم و دين است؛ پس اين حديث درست نيست و سند ندارد و نمى‌توان به آن استدلال كرد. 4
ابن تيميه در تمجيد قاتل اميرالمؤمنين(ع) مى‌نويسد: «على بن ابى طالب را يكى از خوارج به نام عبدالرحمن بن ملجم در حالى‌كه از عابدترين انسان‌ها و داراى مقام علمى بود، به قتل رساند». 5