10ذكر و بازخوانى كند. او گاهى شباهت‌هاى بناها را يادآور مى‌شود، فاصله‌هاى مكان‌ها را ذكر مى‌كند و...؛ اما اين اثر مشتمل بر نُه مقصود است.
مقصود اول: در بناى خانه كعبه و نصب حجرالاسود
مسجدالحرام: مؤلف معتقد است كه تاريخ بناى كعبه، 1890 سال پيش از حضرت عيسى مسيح(ع) است كه در سال تأليف رساله (1321ه .ق)، حدود 3916 سال از بناى خانه كعبه سپرى شده است. بناى اوليه خانه كعبه، به دستان حضرت آدم(ع) صورت گرفت. بعد از طوفان نوح، حضرت ابراهيم(ع) اين خانه را تجديد بنا مى‌كرد و به دستور خداوند، همسرش هاجر و فرزندش اسماعيل را در اين سرزمين گذارد و خودش بازگشت. پس از جارى شدن آب زمزم به بركت حضرت اسماعيل، قوم جرهم در اين مكان ساكن شدند. گفته شده كه تا دوران جاهليت، خانه كعبه سقف نداشت و در اين زمان براى آن سقفى ساختند. در دوران اسلامى، خانه كعبه چند بار ويران شده است. ازجمله در زمان عبدالله بن زبير كه يك‌بار سپاهيان شام به دستور يزيد و بار ديگر از سوى حجاج، خانه كعبه به منجنيق بسته شد.
گسترش مسجدالحرام در زمان بنى‌اميه صورت گرفت. تعميرات مسجدالحرام به دستور خلفاى عباسى و سلاطين چراكسه مصر انجام شد كه اسامى تمامى خلفا و سلاطين، در اطراف و ميان خانه، به روى سنگ حك شده است. مؤلف براى مسجدالحرام، 39 در مى‌شمارد و