48حسن: به ابن الهلاليه شهرت داشت. نام فرزند وى نيز حسن و ملقب به التجّ بود. ¹ حسن التجّ بيش از بيست سال در زندان عباسيان به سر برد. نسل حسن فقط به بنو التجّ شناخته مى‌شوند. آل معيّه (بنومعيه) نيز از تبار حسن هستند. در ميان اين خاندان، بزرگان بسيارى از نقبا و خطبا بوده‌اند؛ از جمله نقيب حاج‌الدين جعفر كه او را از غايت فصاحت لسان آل حسن(ع) مى‌گفتند. نقباى حله و شيراز و اصفهان، از اولاد حسن التجّ بن اسماعيل الديباج هستند. ²

ابراهيم: وى معروف‌ترين فرزند اسماعيل و ملقب به طباطبا بود. ³ او جد سادات طباطبايى است. ⁴ دو علت براى نام‌گذارى ابراهيم به طباطبا، نقل شده:

1. برخى معتقدند كه زمان كودكى ابراهيم، پدرش اسماعيل خواست براى او جامه‌اى بدوزد و يا بخرد و او را ميان جبّه و قبا مخيّر ساخت؛ پس به او گفت: «پيراهن مى‌خواهى يا قبا»؟ چون زبان ابراهيم هنوز باز نشده يا كمى سنگين بود، خواست بگويد قبا قبا، گفت: «طبا طبا». ازاين‌رو به آن لقب مشهور شد.