22أنجح السائلين و اكرم الآخرين و الاولين برحمتك يا أرحم الراحمين.
الهى تو خود فرموده‌اى و گفتارت كاملاً حق است. «اگر اين مخالفان، هنگامى كه به خود ستم مى‌كردند [و فرمان‌هاى خدا را زير پا مى‌گذاشتند] به نزد تو مى‌آمدند و از خدا آمرزش مى‌خواستند و پيامبر نيز براى آنها استغفار مى‌كرد، بى‌شك، خدا را توبه‌پذير و مهربان مى‌يافتند». و من [اى رسول خدا] از گناهانم استغفار كنان به حضورت آمده‌ام و حضرتت را به درگاه خدا شفيع آورده‌ام. خدايا! از پيشگاهت درخواست مى‌كنم كه بخشايشت را شامل حالم كنى، همان‌گونه كه شامل حال آنهايى مى‌كردى كه در حال حيات پيغمبرت به حضورش مى‌رسيدند! خدايا از پيشگاهت درخواست مى‌كنم پيامبرت را اولين شافعان و كامرواترين و موفق‌ترين و عزيزترين اولين و آخرين قرار دهى...!
نتيجه
آقاى فاضل! با ادله علماى اهل‌سنت ثابت شد كه:
1. پيامبر(ص) زيارت كردن قبر خود و قبور عموم اموات را مجاز و مانند زيارت كردن در حال حيات خود دانسته و ثوابى نيز براى آن قائل شده است.
2. پيامبراكرم(ص) از زيارت كننده در قيامت شفاعت مى‌كند.
3. سلام زيارت كننده را پاسخ مى‌دهد.
4. زيارت نكردن را روا ندانسته و جفا به خود دانسته است.
5. زيارت‌نامه خواندن را جايز دانسته و به دخترش آموخته است.
6. شفاعت خواستن از ميت را هنگام زيارت قبور، جايز دانسته است. فقيه اهل‌سنت نيز آن را خالى از اشكال و از آداب زيارت مى‌داند.
7. خود پيامبر در جنگ بدر با مردگان صحبت مى‌كند و كسانى را كه از روى ناآگاهى، بر حرف زدن پيامبر(ص) با مردگان خورده مى‌گرفتند، متنبه مى‌كند. بخارى و مسلم، هر دو، روايت آن را نقل كرده‌اند كه به آن اشاره شد.
8. طلب شفاعت از خدا با توسل به پيامبر را، خود پيامبر(ص) به دخترش در اين