88در روايت ديگرى، امام صادق(ع) فرمود:
إنّ الى جانب الكوفان قبر ما اتاه مكروب قط فصلى عنده ركعتين او اربع ركعات الّا نفس الله عنه كربته و قضى حاجته... . 1
در حومه كوفه قبرى وجود دارد كه هيچ شخص گرفتارى به آنجا نيامده است و دو يا چهار ركعت در آنجا نماز نخوانده است، مگر اينكه خداوند گشايشى در كارش حاصل كرده و نيازش را برآورده ساخته است. راوى مى‌گويد: «عرض كردم: قبر حسين بن على(ع) است؟» آن حضرت با سر مباركش اشاره فرمود: «نه». خدمت ايشان عرض كردم: «پس قبر اميرمؤمنان(ع) است؟ آن حضرت با سر مباركش اشاره فرمود: «بله».
گفتنى است كه در كتاب تهذيب الاحكام، روايت‌هاى ديگرى وجود دارد كه با روايات پيشين در تضاد نيست. بيشتر روايات گذشته، از طريق جعفر ابن محمد بن قولويه (متوفاى 368 ه .ق/ 979 م)، در كتاب «كامل الزيارات» آمده است. او سيزده روايت را ذكر مى‌كند كه همگى آنان، مدفون بودن امام على(ع) را در ضريح مطهرش، تأييد و تصديق مى‌نمايد. 2
اما قطب‌الدين راوندى در كتاب «الخرايج و الجرايح» مى‌گويد: «قبر امام على(ع) همواره مخفى باقى مانده بود تا اينكه امام جعفر صادق(ع) آن را پيدا كرد». 3
بى‌شك، شيخ طوسى جزو آن دسته از شخصيت‌هاى علمى نيست كه از احساساتى پيروى مى‌كنند كه پشتوانه عقلى ندارد؛ زيرا او از بزرگ‌ترين دانشمندان مسلمان قرن پنجم هجرى است. در واقع اگر وى در آن اوضاع سخت، مطمئن نمى‌شد كه اميرمؤمنان(ع) در نجف اشرف مدفون است، آنجا را براى