89سكونت خود انتخاب نمى‌كرد.
بدون ترديد، او تمامى رواياتى را كه از دانشمندان مكتب اهل بيت(عليهم السلام) در اين‌باره رسيده، بررسى نموده است؛ همچنان‌كه وى به تمامى روايت‌هاى اصحاب حديث (دانشمندان اهل سنت) كه در زمينه مكان قبر امام على(ع) شك و ترديد به وجود آورده، آگاهى كامل داشته است. اما او اين دسته از روايات را باطل دانسته و به آن توجه ننموده است. اگر من به آنها مراجعه مى‌كنم، براى تصديق واقعيت نيست؛ چراكه آن حقيقت، از روشنى خورشيد، آشكارتر است. بلكه به اين علت است كه به ادعاهاى باطلى پاسخ بدهم كه هنوز هم برخى از افراد مغرض و كوته‌بين در عصر معاصر، به دنبال ترويج آن مى‌باشند.
در برخى روايات نقل شده از دانشمندان اصحاب حديث (اهل سنت)، ثابت شده است كه امام على(ع) از توطئه‌هاى بنى‌اميه براى رسيدن به حكومت و سوء قصد دشمنانش به پيكر مطهرش، آگاهى كامل داشته است. ازاين‌رو غيرمنطقى است كه ايشان، مكانى را براى دفن پيكر مطهرش در نظر نگرفته باشد تا از ديد دشمنانش مخفى بماند؛ به‌طورى‌كه تنها اهل بيت و ياران ويژه آن حضرت(عليهم السلام)، از آن باخبر باشند.
به همين دليل، انتخاب اين مكان بايد در نقطه‌اى صورت مى‌گرفت كه خيلى از كوفه دور نباشد. آنجا نشانه‌اى داشت كه بر ياران پوشيده نبود و آن، قرار گرفتن در غريين بود كه بين آنجا و انتهاى بلندى مشرف بر درياچه (درياى نجف)، بيش از چند صد متر فاصله وجود نداشت. با اين حال، تپه‌هاى معروفى نيز آن را در برگرفته بود؛ به‌طورى‌كه حتى از دور هم ديده مى‌شد؛ چراكه آنجا سنگ‌هاى بلورى شكلى داشت كه به هنگام تابش نور خورشيد، شروع به درخشيدن مى‌كرد.