37(كاد) 1 است. بعد از اين لايه، يك لايه ماسه‌اى يا آهكى وجود دارد؛ همان‌گونه كه «ناجى وداعه» در كتاب «الجغرافية الطبيعة لمدينة النجف الاشرف» از اين موضوع ياد مى‌كند. 2 گفتنى است بخشى از اين كتاب در موسوعة النجف الاشرف، چاپ شده است.
ميان مردم نجف معروف است كه اين زمين در عمق يك يا دو مترى در برابر ابزارهاى دستى حفر زمين، بسيار سخت مى‌شود. همچنين آب چاه‌هاى اين شهر كه نزديك به بيست متر يا بيشتر در اعماق زمين فرو رفته است، شور و تلخ است و نمى‌توان براى پختن غذا يا نوشيدن از آن استفاده نمود و تنها هنگام ضرورت و براى جلوگيرى از مرگ بايد از آن استفاده كرد.
بنابراين نبايد براساس تاريخ مربوط به اطراف شهر نجف گفت كه اين شهر، بهشت‌گونه بوده است؛ چراكه در اين شهر به‌جز تعدادى قلعه و دژ نظامى، بناهاى پادشاهان، به‌ويژه پادشاهان آل منذر 3، ساختمان‌هاى خلفا، واليان و ثروتمندانى كه