38براى استراحت يا شكار از آنها استفاده مى‌نمودند و نيز صومعه‌ها و عشرتكده‌هاى رواج‌يافته از دوره گسترش مسيحيت، چيز ديگرى وجود نداشته است.
بى‌ترديد عرب هميشه عاشق صحرا بوده است؛ هم در روزگاران كهن و هم در عصر حاضر؛ چراكه عرب همواره به صحرا عادت نموده است. او هيچ‌گاه به زندگى در مناطق روستايى و مزارع آن، همچنين به هواى اطراف رودخانه‌ها و ساحل درياها و رطوبت آن، به گزش حشرات موجود در آن مانند ساس، پشه، حرمس 1 و مگسى كه شب‌هاى زمستان و تابستان را به عذابى غيرقابل تحمل تبديل مى‌كند، عادت نكرده است.
امروزه نه تنها اعراب تمامى مناطق دنيا، در روزهاى بهار و پاييز، براى استراحت و معالجه، به بيابان‌ها پناه مى‌برند، بلكه ورزش‌هاى جديد نيز در بيابان‌هاى كشورهاى عربى آسيايى و آفريقايى برگزار مى‌گردد و تمامى قاره‌هاى جهان به‌گونه‌اى بى‌سابقه در آنها شركت مى‌كنند.
ظاهراً به‌سبب آنچه امروزه درياى نجف ناميده مى‌شود، اين سرزمين را كه در بلندى‌هاى مناطق بيابانى قرار دارد، از بقيه اماكن متمايز مى‌سازد؛ به‌گونه‌اى كه زيبايى خيره‌كننده‌اى، به‌ويژه در روزهاى بهار به آن مى‌دهد. همچنين به‌سبب رود فرات كه به قسمت ديگرى از آن احاطه دارد، پادشاهان آل‌منذر را در زمان‌هاى دور، خلفاى بنى‌عباس را در سده‌هاى نخستين اسلامى و برخى از ثروتمندان و حاكمان امروزى را براى ساخت كاخ روى تپه‌هاى آنجا ترغيب نموده است.