330در نتيجه، همه آنها به مذهب شيعه گرويدند. در سال 666 ه .ق/ 1267م، علاءالدين دستور داد كنار آرامگاه امام على(ع)، قلعه‌اى براى جاى دادن ساكنان آنجا ساخته شود. اموال زيادى را وقف آنجا نمود و به كسانى كه در آنجا ساكن بودند، آن مقدار مالى را كه نياز داشتند، داد. مكان قلعه، كنار تكيه بكتاشى‌ها و مسجدالرأس است.
- در سال 672 ه .ق/ 1273م، علاءالدين دستور داد تا از رود فرات قديم، نزديك المسيب، به‌سمت كوفه، يك رودخانه كنده شود. براى راه‌اندازى آن رودخانه، صد هزار دينار طلا خرج كرد. اين رود، «نهر التاجية»، نامگذارى شد؛ به دليل منسوب بودنش به سيد تاج الدين حسينى كه جوينى او را مأمور كندن آن رود كرده بود. گويا كوفه در آن سال، پر از تپه‌ها و پشته‌هايى بود كه هيچ زائرى به آنجا نمى‌رفت. بردن آب به آنجا به آبادانى زمين‌هاى اطراف كوفه و سبب احداث روستاهاى فراوانى منجر شد. از آن رود، شاخه‌هاى مختلفى منشعب گرديد. حذف ماليات از محصولات كشاورزى در عراق، شكوفايى بيشترى به آنجا داد. در سال 676 ه .ق/ 1277م، كانال جوفيه كنده شد. گويا اين كانال، درنهايت بيشتر از 25 متر عمق داشت؛ زيرا ارتفاع نجف، 25 متر از ارتفاع كوفه بيشتر است.
- در سال 662 ه .ق/ 1263م، حاكم بغداد، كانالى الجلائرى، دستور داد تا از فرات، رودى به نجف اشرف برده شود و آن را رود «شهب» نامگذارى كرد.
به نظر مى‌رسد شهر نجف در اين برهه از زمان، شاهد نوعى توسعه و رشد اقتصادى بوده است كه آن را به مشهورترين شهر عراق تبديل نموده بود. همچنين محمد حسين حرزالدين به نقل از كتاب «روضة الصفا»، كه به زبان فارسى نوشته شده است و نيز تاب «الحوادث الجامعة»، مى‌گويد: «تمامى ساكنان نجف، شيعه‌اند و به بخشش و سخاوتمندى شهرت دارند. در همين سال بود كه امير جلال الدين، يكى از پادشاهان سلسله ايلخانى، از شهر نجف ديدن كرد.