309شيخ محمد حسين حرزالدين، درباره دفن عمران بن شاهين در نجف مى‌گويد:
در روز پنج‌شنبه از ماه محرم سال 369 ه .ق/ 979م، در بطيحه، عمران بن شاهين خفاجى، امير بطيحه، از دنيا رفته است و به نجف اشرف منتقل شده و در خانه‌اش كه نزديك صحن مطهر است، در محله المشراق، كه تقريباً يكصد ذراع با درِ طوسى فاصله دارد، به خاك سپرده شده است. 1
او سپس آنچه را در كتاب «المختصر فى اخبار البشر»، درباره عمر بن شاهين آمده است، چنين نقل مى‌كند:
عمران بن شاهين، اهل الجامدة، از توابع واسط بوده است. وى مرتكب برخى جنايت‌ها شد. ازاين‌رو به بطيحه فرار كرد و بين نى‌زارها و مرداب‌ها ساكن شد و به صيد ماهى و پرندگان آبى پرداخت. صيادان و دزدها نزد او گردهم آمدند. به وسيله آنان تقويت شد و بر بطيحه، در دوران معزالدوله، در سال 338 ه .ق/ 949م، تسلط پيدا كرد.
بين لشكريان معزالدوله و عمران، جنگ‌هايى درگرفت كه در آن جنگ‌ها، پيروزى با معزالدوله همراه نشد. به همين سبب، معزالدوله لشكر ديگرى را براى مقابله با عمران فرستاد. آن لشكر توانست او را محاصره كند. اما نتوانست او را شكست دهد. هنگامى كه معزالدوله از دنيا رفت، رهبرى جنگ، به دست بختيار، فرمانده نظاميان افتاد. بين بختيار و عمران، جنگ‌هايى درگرفت كه بختيار نتوانست در آن جنگ‌ها با او كارى كند. عمران در سال 369 ه .ق/ 979 م از دنيا رفت. پس از او فرزندش، حسن بن عمران، رهبرى را برعهده گرفت. 2
سپس محمدحسين حرزالدين، مطالب خود را با عباراتى از كتاب «تجارب الامم» ابن‌مسكويه به پايان مى‌رساند؛ چنان‌كه ابن‌مسكويه مى‌گويد:
علت اينكه عمران بن شاهين، رواقش را بنا نمود، به داستان شورشش عليه