308«الفرحة» را نقل كرده است، ذكر مى‌كند. همچنين آنچه را شيخ جعفر محبوبه آورده است، ذكر مى‌كند كه وى مى‌گويد از كسى شنيده نشده است كه مسجد عمران، پيش‌تر مسجد بوده باشد. بلكه بنابر نظر مشهور، عمران، يكى از رواق‌هاى حرم مطهر امام على(ع) را ساخت. سپس از حرم جدا شد. بعيد به نظر نمى‌رسد كه بعد از جدا شدنش از حرم، هم‌رتبه با مسجد شده باشد. اما آثار موجود در آن و اشاره‌هاى قرآنى، احتمال ندارد كه جزء بناى او باشد. محبوبه همچنين مى‌گويد: «بلكه اطمينان داريم كه بناى عمران، باقى نمانده است». فخرالدين نظرش را در پايان بحث، چنين مى‌نويسد:
بر اين اساس، امكان دارد بنايى كه عمران بن شاهين آن را بنا نموده است، رواقى بوده است كه هم‌رتبه با مسجد قرار گرفته باشد؛ بعد از آنكه از حرم اميرمؤمنان(ع) جدا شده است. 1
او همچنين اين گفته حسينى، مؤلف كتاب «لؤلؤة الصدف» را اين‌گونه منحصربه‌فرد مى‌داند:
ابن شاهين يك رواق و يك مسجد را بنا نمود. با وجود اينكه دانشمندان سده‌هاى گذشته و نيز سده‌هاى اخير به اين نكته اشاره كرده‌اند كه او يك رواق يا مسجد ساخته است كه مسجدى است كه معروف به مسجد عمران بن شاهين مى‌باشد. اين مسجد نزديك قسمت شمالى حرم امام على(ع) است؛ به‌گونه‌اى كه از رواقى كه امروزه وجود دارد، جدا بوده است و چند قدم با آن فاصله دارد. با اين همه، بر اثر ساخت‌وسازهاى پى‌درپى، وارد صحن مطهر شده است و امروزه دو درِ دارد. يك درِ، نزد درِ طوسى و درِ ديگر، در صحن شريف است كه آثار آن از بين رفته است؛ به‌گونه‌اى كه محل دفن برخى از دانشمندان شده است.