276317 ه .ق/ 929م، بوده است؛ كسى كه بناى داعى علوى (محمد بن زيد) را گسترش داد و روى مرقد مطهر آن حضرت(ع) استحكامات محكمى قرار داد؛ همانگونه كه يك گنبد با ستونهاى بلند از هر طرف، روى آن بنا كرد و درهايى را باز كرد... . 1
او در پاورقى اين صفحه، به كتاب ابن حوقل، «صورة الارض»، صفحه 240، اشاره مىنمايد. همچنين به كتاب لسترنج و نيز به كتاب آدام متز «الحضارة الإسلامية» 2، ارجاعاتى داده است. او فراموش كرده است كه به كتاب خانم دكتر سعاد ماهر «مشهد الامام على»، اشاره نمايد كه توضيحات اضافى مهمى را نقل كرده است و لسترنج آنها را ذكر نكرده است. قبل از دكتر حسن الحكيم، شيخ محمد حسين حرزالدين، در كتاب «تاريخ النجف الاشرف»، با استناد به آنچه در كتاب «خطط الكوفة»، آمده است، مىگويد: «امير حمدانى، بنايى را كه محمد بن زيد روى قبر امام على(ع) تأسيس كرده بود، توسعه داد». 3
دكتر حسن الحكيم پس از آن، چنين مىگويد: «از متن ابنحوقل، توسعه آن بنا برداشت نمىگردد؛ به اندازهاى كه از آن متن، احداث يك بناى جديد، روى قبر مطهر امام على(ع) استنباط مىگردد؛ چراكه ابنحوقل گفته است: «ابتني...»؛ «بناى آن را ساخت».
سپس شيخ محمد حسين حرزالدين، آنچه را لسترنج درباره به درازا كشيده شدن سخن ابنحوقل، درباره آرامگاه اميرمؤمنان(ع) آورده است، نقل مىكند و به آن، مطلبى را اضافه مىنمايد كه خانم دكتر سعاد ماهر، در كتاب «مشهد الامام