77 مدفون در اينجا يكى ديگر از اوليا باشد. كسى نيز به من خبر داد كه او قثم بن عبدالله بن عباس است، نه قثم بن عباس. اهالى روستاهاى اطراف، براى او كراماتى فراوان و خوارق عاداتى ياد مى‌كنند. 1
برخى به وجود كتيبه‌اى در زيارتگاه اشاره كرده‌اند كه در آن، نام صاحب مزار، قثم ابن عبدالله بن عباس ذكر شده است 2؛ درحالى‌كه در منابع تاريخى، از شخصيتى به اين نام سخن به ميان نيامده است.
بناى زيارتگاه از بلوك‌هاى سنگى ساخته شده، و نماى كلى آن شامل دو اتاق متصل به يكديگر و يك صحن كوچك در امتداد آن، از غرب به شرق است. هر اتاق داراى گنبدى به رنگ آبى روشن است. گردن گنبد شرقى، دوازده ضلعى و گردن گنبد غربى، استوانه‌اى است. براى ورود به مزار بايد از صحن عبور كرد كه با ديوار سيمانى جديدى از قبرستان جدا شده است. (تصوير 24)
در ضلع غربى صحن، رواقى تشكيل‌يافته از سه طاق سنگى است كه داخل آن، ورودى اتاق شرقى مزار قرار دارد. دو طرف اين ورودى، دو پنجره طاقدار، و كنار پنجره شمالى، يك طاقچه وجود دارد. بر سردر ورودى، كتيبه‌اى سنگى با سه بيت شعر ديده مى‌شود كه بيانگر بازسازى مزار در سال 1325 ه .ق است و در آن، نام صاحب مزار به‌صورت «قثام» آمده است. كتيبه سنگى ديگرى بالاى طاقچه به چشم مى‌خورد كه حاوى سه بيت شعر در دو سطر است و در آن، نام مدفون به‌صورت «قُسَم» آمده است. بالاتر از اين كتيبه نيز كتيبه سنگى ديگرى در 4 سطر وجود دارد.
اتاق شرقى نسبتاً وسيع و داراى دو پنجره طاقدار در دو ضلع شمالى و جنوبى است. در گوشه شمال غربى آن درى به اتاق غربى مزار باز مى‌شود كه بالاى آن، كتيبه‌اى در چهار سطر وجود دارد. اتاق غربى كوچك‌تر از اتاق اول، و گنبد آن نيز