220است كه به او زينب صغرى نيز گفته مىشود. امكلثوم كنيهاى است كه پيامبر(ص)، به سبب تشابه او با دخترش امكلثوم، بر او گذاشت. زيارتگاه متبرك او در روستايى در جنوب شهر [دمشق] به فاصله يك فرسخ، به نام راويه است. روى قبر، مسجدى بزرگ، و بيرون آن خانههايى وجود دارد و داراى اوقافى است و اهالى اين مناطق، آن را به نام قبر بانو امكلثوم مىشناسند. 1
توصيف ابن بطوطه از اين زيارتگاه نيز مشابه توصيف ابنجبير است. وى چنين مىنويسد:
در روستايى در جنوب شهر [دمشق] به فاصله يك فرسخ، زيارتگاه امكلثوم دختر على بن ابىطالب[(ع)] از فاطمه[(عليها السلام)] است. گويند نامش زينب است و پيامبر(ص) به سبب شباهت او با خالهاش امكلثوم، دختر رسول خدا(ص)، كنيه امكلثوم را بر وى نهاده است. روى قبر، مسجدى بزرگ، و اطراف آن خانههايى وجود دارد و داراى اوقافى است و اهل دمشق آن را قبر بانو امكلثوم مىنامند. 2
آنچه اقوال مورخان و جهانگردان فوق را تأييد مىكند و بلكه از اين اقوال اهميت بيشترى نيز دارد، وجود سنگنوشته كهنى بر قبر است كه در آن، نام و نسب صاحب مزار معرفى شده است. اين سنگ قبر، به همراه سنگ ديگرى، در جريان تعمير قبر شريف در سال 1317ه .ق به دست آمده است و خوشبختانه ميرزا علىخان امينالدوله، تصويرى از آن را در سفرنامه خود منتشر كرده است. 3 براساس اين تصوير، و با استناد