126ستون نيز محل گره زدن ريسمان كشتىها بوده است. در فاصله كمتر از يك كيلومترى از ستون نيز يكى از برجهاى ديدهبانى قلعه مرقب به نام «برج الصبى» (برج كودك) قرار دارد.
درباره چرايى و چگونگى شكلگيرى اين داستان، نمىتوان اظهار نظر قطعى كرد. اما بدون شك، شكلگيرى چنين داستانهايى، برگرفته از نوع نگاه مسلمانان و بهويژه علويان منطقه، به امام على(ع) و نقش ويژه ايشان در جنگهاى صدر اسلام و كارهاى خارقالعاده آن حضرت، از قبيل كندن درِ خيبر است.
16. سنگ آيتالكرسى در منطقه «زَبَدانى»
سنگ آيتالكرسى در قله كوهى به همين نام، در ارتفاع 1613 مترى از سطح دريا، حدود 3 كيلومترى جنوب شرقى شهرك «مَضايا»، واقع در منطقه «زَبَدانى» قرار دارد. اين كوه مشرف به دره زَبَدانى و از چشمانداز طبيعى زيبايى برخوردار است. با كوهنوردى از خيابان اصلى شهرك مضايا، مىتوان به اين نقطه رسيد.
سنگ آيت الكرسى ميان تودهاى از سنگهاى بزرگ در قله كوه قرار گرفته است و بر اثر تأثيرات جوى، از دور به شكل ويرانههايى به نظر مىرسد. 1 در لابهلاى اين سنگها، شانزده درخت بلوط بزرگ و كهنسال، منظره زيبايى را به وجود آورده است. (تصوير 66) علت نامگذارى اين سنگ به آيتالكرسى، شباهت آن با صندلى است كه در زبان عربى به معناى «كرسى» است. (تصوير 67) گويا كلمه آيتالكرسى، تحريف «قلعةالكرسى» است كه نشان مىدهد در ذهن اهالى منطقه، اين توده سنگى به يك قلعه شباهت داشته است. اهالى منطقه براساس باور عاميانه خود، اين سنگ را با امام على(ع) مرتبط مىدانند؛ براى مثال معتقدند كه امام(ع) با اسب خود به اين مكان آمده، يا با شمشير خود بر سنگ زده و آن را به دو نيم كرده است.