35قول ائمه(عليهم السلام) دانست. از آنجا كه شيعه قائل به عصمت و امامت اهل بيت(عليهم السلام) است، سخن آنان را در حكم سخن پيامبر(ص) مى‌داند؛ ولى اهل تسنن چنين اعتقادى ندارند. گرچه ممكن است اهل بيت(عليهم السلام) را محترم شمرده و ثقه بدانند، ولى تنها روايات مسند به پيامبر(ص) را از ايشان مى‌پذيرند.
ب) اختلاف در دلالت دليل
فارغ از اعتبار يك دليل به‌عنوان منبع استنباط احكام، ممكن است دليلى ذاتاً مورد اتفاق نظر باشد، ولى در شرايط خاصى اعتبار آن مورد اختلاف ديدگاه واقع شود؛ براى نمونه مى‌توان به تعارض ادله اشاره كرد. 1 اعتبار خبر ثقه روشن است؛ ولى در فضاى تعارض و قواعد حاكم بر آن اختلافاتى وجود دارد كه باعث اختلاف در فتوا مى‌گردد.
برخى اجمال در الفاظ، دَوَران بين عموم و خصوص، اختلاف قرائات و... را از ديگر موارد اختلاف در دليل بيان كرده‌اند. 2
ج) تفاوت در احاطه، فهم و ملكه استنباط
سبب ديگرى كه به اختلاف بين فقها - حتى در جايى كه مصادر و منابع مورد استفاده يكسان باشد - دامن مى‌زند تفاوت‌هايى است كه به نوع فهم و ملكه استنباط يك فقيه بر مى‌گردد. 3 برداشت‌ها و استظهارات مختلف از يك متن، نتيجه