22مسئله حج كه امام راحل عظيم الشأن ما، رضوان‌الله تعالى عليه شروع كردند، نگاه كنيد در همه اين كارها، آن مرد الهى و معنوى، نيتش خدايى بود. تبديل حج از يك عمل نيمه‌تجارى، نيمه‌سياحتى و تفننى به يك حركت عظيم اسلامى با ابعاد جهانى... با برنامه‌ريزى‌هاى سياسى و دنيايى قابل تحقق نبود. اين را خدا كرد و آن هم به‌خاطر نيت خالص آن مرد بود. ما هم بايد اين را ياد بگيريم و در كارهايمان نيت‌ها را خدايى كنيم. ¹

2. توبه

نخستين منزل از منازل سير و سلوك، مقام توبه و بازگشت به‌سوى حق‌تعالى است؛ چنان‌كه در تعريف توبه گفته شده است:

«فان التوبة هى الرجوع عن مخالفة حكم الحق الى موافقته» ²؛ «توبه، رجوع و بازگشت از مخالفت حكم پروردگار به‌سوى موافقت آن است». بنابراين نخست بايد خود را از گناه و آلودگى درونى تخليه كرد، تا زمينه تحليه فراهم شود و اين امر در سايه توبه محقق مى‌شود.

مسافر سرزمين وحى و ميهمان پروردگار، پيش از حركت بايد با توبه، خود را از گناهان پاك كند؛ زيرا اين طهارت، شرط قبولى اعمال است. امام صادق(ع) درباره توبه قبل از سفر مى‌فرمايد:

«ثُمَّ اغْتَسِلْ بِماءِ التَّوبَةِ الخالِصَةِ مِنَ الذُّنُوبِ» ³؛ «سپس با آب توبه خالص گناهانت را بشوى».

براى آمادگى روحى و دريافت فيض الهى، پيش از سفر حج بايد