15عثمانى، مرسوم بود، وجود نداشت.
ه) جنگ‌هاى مداوم و لشكركشى‌هاى پرشمار در دوره فترت و نابسامانى اجتماعى و ناامنى راه‌ها، از موانع برگزارى فريضه حج بود. با توجه به آرامش نسبى كه حكومت تيمورى در ايران پديد آورد، اين موانع كمتر و در مواقعى كاملاً برطرف شد.
4. روش تحقيق
در اين پژوهش سعى شده با جمع‌آورى اطلاعات از منابع مرتبط با موضوع، و از اسناد و مكاتبات تاريخى، و جمع‌بندى و تجزيه و تحليل آن‌ها به روش كتابخانه‌اى، پاسخى مستدل و مستند به سؤالات بالا داده شود.
5. پيشينه پژوهش
شايان ذكر است كه گرچه درباره حج در دوره ايلخانى تاكنون دو مقاله به چاپ رسيده، اما پژوهش مستقلى در اين موضوع انجام نشده است. در كتاب‌ها و مقالات مربوط به حكومت‌هاى مذكور نيز اشاره‌اى به بحث حج و استفاده اين حكومت‌ها از فريضه حج نشده است. تنها در كتاب «راه حج»، نوشته «رسول جعفريان»، كه مدتى پس از شروع اين پژوهش منتشر شد، به برخى از عملكردهاى حكومت‌هاى مورد بحث در زمينه اصلاح راه حج و ارسال كاروان، اشاره مختصرى شده است. اين كتاب شامل دو بخش است: بخش اول كليات كه شامل شرحى از راه‌هاى حج و متونى است كه در اين زمينه در كتب قديمى وارد شده است و بخش دوم سفرنامه‌ها و راه حج است كه شرحى درباره سفرنامه‌هاى مشهور داده شده و توضيحات آن‌ها درباره راه‌ها ارائه شده است.
گفتنى است كه در پايان كتاب، 38 نقشه رنگى، مربوط به راهى كه هريك از اين مسافران پيموده‌اند، با تعيين مسير رفت و برگشت با دو رنگ متفاوت چاپ شده است