42ظاهرى، آن هم در نگاه عاميانه - يافت نشود. 1
اين مهم در روايات شيعه در زمينه زيارت، به خوبى تبيين شده است؛ چنان كه امام صادق عليه السلام مىفرمايد:
«من زارنا بعد مماتنا فكأنما زارنا في حياتنا». 2
آشكارا در اين گونه احاديث بيان شده است كه ميان زيارت چه زمان حيات و چه پس از آن، تفاوتى وجود ندارد و شايد منشأ استفاده يكسان از واژۀ «زيارت» براى احيا و اموات همين نكته باشد. 3
شرايط اساسى زيارت در نصوص
علاوه بر نكاتى كه از كاربرد واژه «زيارت» به دست مىآيد، قيدهايى نيز براى زيارت بيان شده است كه در حقيقت، به جهتدهى صحيح اين مفهوم مىپردازد و شرايطى را براى تحقق زيارت صحيح بيان مىكند. شايد بتوان گفت كه اساسىترين شرط براى صحت، لله و فى الله بودن زيارت است كه در روايات، گاه جداگانه و گاه توأمان مطرح شدهاند.
البته روشن است كه لله و فى الله بودن، بيانگر دو مفهوم و دو رتبه است؛ چرا كه لله بودن، دربارة نيّت و اراده است كه امرى درونى است؛ اما فى الله بودن؛ دربارۀ عمل و تطابق آن با مسير صحيح و شاخصهاى