39مهم‌تر آنكه فيض القدير استحباب اين عمل - يعنى زيارت مسجد قبا به خصوص در روز شنبه - را بيان كرده است و آن را مستند به اتفاق همگان مى‌داند. 1
بنابراين، استفاده از واژۀ زيارت دربارۀ ديدار برخى اماكن و حضور در اماكن خاص، استفاده‌اى صحيح است كه دو ثمره مهم دارد:
اول: آنكه، اين واژه، قابليت اطلاق بر غير انسان را دارد؛
دوم آنكه، مطلوبيت اين امر - يعنى زيارت برخى اماكن - در فرهنگ اسلامى تشكيك ناپذير است.
اطلاق لفظ زيارت بر احيا و اموات
نكتۀ مهم ديگرى كه از كاربرد روايى زيارت مى‌توان استفاده كرد، آن است كه مفهوم زيارت، براى احيا و اموات به كار رفته است.
در واقع مى‌توان گفت كه اين واژه، دربارۀ احيا و اموات يكسان استفاده مى‌شود؛ چنان كه گاهى اين واژه، براى ديدار ميان انسان‌ها در زندگى روزانه‌شان به كار رفته و گاهى براى ديدار مردگان از آن استفاده شده است؛ يعنى در برخى نصوص، «زيارت» براى ديدار با برادران دينى به كار رفته 2، مانند اين روايت كه با اختلافى جزئى در منابع معتبر حديثى شيعه، از امام‌صادق عليه السلام و در مصادر اهل سنّت، از نبى اسلام (ص) وارد شده است: