21حق در ميان باشد كه گزند بر مسلمان، جز در موردى كه واجب باشد، روا نيست. 1
حضرت در جاى ديگرى فرمود: «
قَضاءُ حُقُوقِ الاِخوانِ أشرَفُ أَعمالِ المُتَّقينَ » 2؛ «اداى حقوق برادران ايمانى [و عمل به وظيفه خود مقابل آنها]، برترين و ارزشمندترين اعمال پرهيزكاران است».
با توجه به اين احاديث، ميان رابطه فرد با خدا از يكسو و رابطه فرد با بندگان خدا از سوى ديگر، چنان پيوستگى و ارتباطى وجود دارد كه انجام دادن مسئوليتهاى اجتماعى، از ارزشمندترين اعمال اهل تقوا برشمرده شده است و حتى كسى كه مسئوليتهاى اجتماعى را ناديده مىگيرد و حقوق برادران و خواهران ايمانى خود را پاس نمىدارد، به منزله سبك شمردن دين خدا دانسته شده است؛ چنانكه در كلامى از امام صادق(ع) چنين آمده است:
مَن عَظَّمَ دِينَ اللهِ عَظَّمَ حَقَّ اخْوانِهِ وَ مَنِ استَخَفَّ بِدِينِهِ اسْتَخَفَّ بِاخوانِهِ. 3
هركس دين خدا را بزرگ بشمارد، حق برادرانش را نيز بزرگ مىشمارد و كسى كه دين خدا را سبك مىشمارد، [حق] برادرانش را هم سبك مىشمارد.
بنابراين، انسان نمىتواند به حقوق افراد، بىاعتنا باشد؛ زيرا شرط ايمان و پايبندى به دين خدا، تلاش براى اداى حقوق ديگران است و اين تلاش، بهترين عبادت براى اوست.