45

آيه دوم

(وَ إِذْ بَوَّأْنٰا لِإِبْرٰاهِيمَ مَكٰانَ الْبَيْتِ أَنْ لاٰ تُشْرِكْ بِي شَيْئاً وَ طَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطّٰائِفِينَ وَ الْقٰائِمِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ * وَ أَذِّنْ فِي النّٰاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجٰالاً وَ عَلىٰ كُلِّ ضٰامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ * لِيَشْهَدُوا مَنٰافِعَ لَهُمْ وَ يَذْكُرُوا اسْمَ اللّٰهِ فِي أَيّٰامٍ مَعْلُومٰاتٍ عَلىٰ مٰا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعٰامِ فَكُلُوا مِنْهٰا وَ أَطْعِمُوا الْبٰائِسَ الْفَقِيرَ * ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَ لْيُوفُوا نُذُورَهُمْ وَ لْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ ) (حج: 26 - 29)

[به خاطر بياور] زمانى را كه محل خانه كعبه را براى ابراهيم آماده ساختيم [تا خانه را بنا كند؛ و به او گفتيم:] چيزى را همتاى من قرار مده؛ و خانه ام را براى طواف كنندگان و قيام كنندگان و ركوع كنندگانِ سجده‌گزار [از آلودگى بت‌ها و از هرگونه آلودگى] پاك ساز. و مردم را به حج دعوت كن؛ تا پياده و سواره بر مركب‌هاى لاغر [ \ چابك و ورزيده] از هر راه دورى به سوى تو بيايند، تا شاهد منافع گوناگون خويش (در اين برنامه حياتبخش) باشند؛ و در روزهاى معيّنى نام خدا را، بر چهارپايانى كه به آنها روزى داده است [به هنگام قربانى كردن] ببرند؛ پس از گوشت آنها بخوريد؛ و بينواى فقير را نيز اطعام نماييد. سپس، بايد آلودگى‌هاى‌شان را برطرف سازند و به نذرهاى خود وفا كنند؛ و بر گرد خانه گرامى كعبه، طواف كنند.