21حج در ماه‌هاى معينى است و كسانى كه [با بستن احرام] در اين ماه‌ها حج را بر خود فرض كرده‌اند [بايد بدانند كه] در حج آميزش جنسى و گناه و جدال روا نيست.

و ( قُلْ هِيَ مَوٰاقِيتُ لِلنّٰاسِ وَ الْحَجِّ )؛ «بگو آنها بيان اوقات [و تقويم طبيعى] براى نظام زندگى مردم [و تعيين وقت حج است]». (بقره: 189) و ( فَصِيٰامُ ثَلاٰثَةِ أَيّٰامٍ فِي الْحَجِّ )؛ «سه روز در ايام حج روزه بدارد». (بقره: 196) و ( وَ أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلّٰهِ )؛ «حج و عمره را براى خدا به اتمام برسانيد». (بقره: 196) و ( فَمَنْ تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ ...)؛ «هركس با اتمام عمره، حج را آغاز كند...». (بقره: 196)

كلمه حج به فتح «حاء» در معناى اسمى، يعنى همان انجام دادن اعمال ويژه در مكه، به كار رفته است. ¹

در هر صورت، چنان‌كه ضمن بحث‌هاى آينده خواهيم ديد، حج از اركان مهم دين و سبب وحدت مسلمانان، عزت اسلام و شكست كفار و دشمنان است.

در سنن «ترمذى» و «بيهقى» و مسند «احمد» از پيامبر اكرم(ص) نقل شده است:

بُنِىَ الإسلامُ عَلى خَمسٍ: شَهادَةِ لا إلهَ إلاَّ اللهُ وَأنَّ مُحَمّداً رَسولُ اللهِ، وَإقامِ الصَّلاةِ، وَإيتاءِ الزَّكاةِ، وَصَومِ رَمَضان، وَحَجِّ البَيتِ. ²

اسلام بر پنج پايه استوار است: گواهى دادن به اينكه خدايى غير از الله نيست و محمد(ص) رسول خداست، به پاداشتن نماز، دادن زكات، روزۀ ماه رمضان و حج خانۀ خدا.