119در مقام شنيدن اوامر خداوند و التزام فورى و بدون چون و چراى دستورهاى او قرار دارند». ¹

7. لبيك بنده، بازتاب لبّيك خداوند

گفت آن الله تو لبيك ماست

و آن نياز و درد و سوزت پيك ماست ²
در نگاهى ظريف‌تر و دقيق‌تر، «لبّيك» بنده، تنها، پاسخ دادن به نداى حق نيست، كه فراتر از آن و رقيق‌تر از آن، بر آمده از كشش پنهانى معشوق است. همين بس شاهد يكرنگى معشوق با عاشق
كه بلبل عاشق است و گل گريبان پاره مى‌سازد ³
*** سايه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد

ما به او محتاج بوديم او به ما مشتاق بود ⁴
پس، چون خدا پيشتر «لبّيك» گفته است و اين‌گونه اظهار ميل نموده است، بنده نيز تحت تأثير اين كشش، لبّيك مى‌گويد. تا از آن سو لبيكى نباشد، از اين سو لبّيكى نخواهد بود. مولوى در مثنوى مى‌گويد: «مردى بود عابد، كه همواره راز و نياز مى‌كرد و الله الله مى‌گفت و از نيايش با خداى خويش لذت مى‌برد. روزى شيطان بر او ظاهر شد و وى را وسوسه كرد و به او گفت: «اى بنده خدا! اين همه كه تو الله الله گفتى و سحرها از خواب خوش خويش گذشتى و بلند شدى، و با آن همه سوز و درد، «الله» گفتى و او را خواندى، آيا يك‌بار هم «لبيك» او را شنيدى؟ تو اگر در خانه هركس رفته بودى و اين اندازه ناله كرده بودى، دست‌كم يك بار هم بود، پاسخت مى‌داد».