26مسائلى كه عمل نكرده، از او تقليد كند. (رساله ص 7 م 9)
آيةاللّٰه خامنهاى: بقاء بر تقليد ميّت در همۀ مسائل حتّى در مسائلى كه عمل نكرده جايز است.(اسئلۀ و اجوبه ص 17، س 43)
سزاوار نيست ترك احتياط در بقاء بر تقليد ميّت اعلم.
(همان ص 16، س 37).
آيةاللّٰه بهجت: بقاء در مسائلى كه تقليد و عمل كرده، اگر مجتهد ميّت و مجتهد زنده با هم مساوى باشند، جايز است و اگر مجتهدى كه از دنيا رفته اعلم باشد، واجب است و اگر مجتهد زنده بعداً اعلم شد، واجب است در تمامى مسائل به او عدول نمايد. مسائلى كه از مجتهد ميّت ياد گرفته و بنا داشته عمل كند اگر عمل نكرده يا شكّ در آن دارد نمىتواند در آن مسائل بر تقليد ميّت باقى بماند، هر چند مجتهد ميّت اعلم باشد. (رساله ص 10، م 12، 13).
- شخصى مقلد مرجعى بوده و بعد از وفات او بر طبق نظر مرجعى ديگر بر تقليد باقى مانده ولى در بعضى از فتاوى به مرجع دوّم عدول كرده (مثل بلاد كبيره) بعد از وفات مرجع دوّم، نمىتواند در اين مسائل به مرجع اوّل برگردد ولى مىتواند به تقليد مرجع دوّم باقى باشد. (رساله ص 10 م 14).
آيةاللّٰه فاضل: باقى ماندن بر تقليد ميّت جايز است در صورتى كه (مجتهد حىّ و ميّت) مساوى در علم باشند و اگر يكى از آن دو اعلم باشد تقليد از او لازم است، و فرقى بين مسائلى كه عمل نموده و