29برخوردار گرديد». مسيحيان نجران اين درخواست را رد كردند و به همين خاطر، پيامبر(ص) به آنها فرمود: «بنابراين به نبرد با شما خواهم پرداخت». گفتند: «ما را طاقت جنگ با اعراب نيست و با شما صلح مىكنيم با اين شرايط كه به ما حمله نكنيد و ما را از دينمان منصرف نگردانيد و ما نيز همه ساله دو هزار طاقه پارچه (هزار طاقه در صفر و هزار طاقه در رجب) به همراه سى زره آهنى قديمى را تقديم شما مىكنيم».
پيامبر(ص) با شرايط صلح آنان موافقت نمود و فرمود: «سوگند به آنكه جانم در دست اوست، مردم نجران در يك قدمى نابودى قرار داشتند و در صورت انجام دادن مباهله و نفرين متقابل، به صورت بوزينه و خوك درمىآمدند و در اين وادى، آتش دامنگير آنها مىگرديد و خداوند، نجران و اهالى آن و حتى پرندگان آرامگرفته در بالاى درختان را از بيخ و بن مىكَند و پيش از پايان سال، همه مردم نجران به هلاكت مىرسيدند».
روايت كردهاند كه پيامبر(ص) با ردايى سياهرنگ از خانه بيرون آمد. در اين هنگام حسن(ع) آمد و پيامبر(ص) او را زير ردايش گرفت. آنگاه به ترتيب حسين، فاطمه و على(عليهم السلام) آمدند كه پيامبر همگى را در زير رداى خود گرفت و فرمود: (إِنَّمٰا يُرِيدُ اللّٰهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً). بايد دانست كه صحت اين روايت مورد اتفاق مفسران و محدّثان است. 1
ب) برشمردن افراد مورد نظر آيه مباهله
از داستان مباهله روشن شد كه پنج تن آلعبا، يعنى پيامبر(ص)، على، فاطمه و فرزندانشان حسن و حسين(عليهم السلام) كه آيه تطهير نيز در شأن آنان نازل شده است، مقصود آيه مباهله به شمار مىآيند.