36هيچ دعايى بر زبانم جارى نشد، مگر درود بر پيامبر و خاندان او. سعى [صفا و مروه] هم كه كردم، چنين بود». حضرت فرمود: «
ما أُعطِىَ احَدٌ مِمَّن سَأَلَ افْضَلَ مِمّا أُعطِيتَ» 1؛ «به هيچ درخواستكنندهاى چيزى برتر از آنچه به تو عطا شده، عطا نشده است».
در روايت ديگرى امام صادق(ع) فرمود:
انّ فى هذا المَوضِع - يَعنى حينَ يَجوُزُ الرُّكنَ اليَمانىَّ - مَلَكاً أُعطِى سَماعَ أهلِ الاَرضِ، فَمَنْ صلّى عَلى رَسُولِاللهِ(ص)، حينَ يَبْلغُهُ أبْلَغَهُ أيّاه. 2
در اين مكان - يعنى هنگامى كه زائر از ركن يمانى عبور مىكند - فرشتهاى است كه قدرت شنيدن آواز اهل زمين به او عطا شده است. پس هركس درود بر پيغمبر بفرستد، هنگامى كه اين آواز به او مىرسد، آن را به رسول خدا(ص) مىرساند.
براساس اين حديث شريف، كنار خانه خدا فرشتهاى است كه توانايى شنيدن آواز اهل زمين را دارد. وقتى درود بر پيامبر را مىشنود، مأموريت مىيابد كه از جانب درودفرستنده، اين پيام را به رسول خدا(ص) برساند.
پس اى زائر عزيز، از فرصتها استفاده كن و زبان خود را با بهترين ذكر در بهترين مكانها مأنوس كن و همسفران خود، به خصوص بىسوادان را از ارزش اين ذكر شريف آگاهكن تا در فرصتهاى بهدست آمده، از اين ذكر بهره بيشترى ببرند.