28لحظه‌اى كه در خانۀ كعبه قدم گذاشتى، متوجه مقام جلال و سلطنت حضرت ذوالجلال و درك معرفت و شناخت او باشى.
24. هنگامى كه حجرالأسود را استلام كنى، بدانى كه استلام، علامت رضا و تسليم به قضاى خداوند و نشانۀ خضوع و اطاعت است. پس خود را تسليم امر حق قرار دهى.
25. با طواف كعبه و گردش به دور خانۀ محبوب، از هر چه غير اوست اعراض كنى.
26. چون بر كوه صفا برآيى، روح خود را براى ديدار جمال الهى در روز قيامت با صفا و مصفا سازى.
27. چون به كوه مروه برآيى، خود را در منظر خداوند ببينى و از هر چيز كه مكروه خاطر اوست بپرهيزى.
28. بر شروط و عهدهاى حج خود باقى بمانى و با گناه و معصيت، پيمان خود را نشكنى.
29. بدانى كه خداوند هيچ طاعتى را مانند حج به‌خود نسبت نداده، و پيغمبر گرامى او هم هيچ عبادتى را به اين ترتيب تشريع نكرده است؛ مگر براى خاطر آنكه اين عمل داراى اشارات و تذكراتى است براى صاحبان خرد، و مشتمل است بر نصايح و اندرزهايى براى اهل بصيرت و بينايى.
30. متوجه گردى كه آن اشارات تو را به عالم مرگ و قبور و حساب و احوال بهشتيان و دوزخيان دلالت مى‌كنند و درك نمى‌كنند آن را مگر صاحبان خرد و ارباب بصيرت. 1