27دلت را هم با صفوف ملائكه به طواف عرش و بارگاه الهى مشغول سازى.
14. از دست هوا و هوس بگريزى و از حول و قوۀ خود بيزارى بجويى.
15. وقتى‌كه از مكه به سوى مِنا كه سرزمين آمال و آرزوست حركت كنى، از خطاها و لغزش‌ها خارج شوى و در آن عرصۀ آمال، چيز حرام نخواهى و تمناى ناروا نداشته باشى.
16. چون در بيابان عرفات در آمدى، به گناهان خود اعتراف كنى و عهد خود را با خداى تعالى تجديد كنى و به‌سوى او تقرب جويى.
17. ساعتى كه به مزدلفه و مشعرالحرام فائز شوى و بر آن ارض مقدس پا نهى، تقوا پيشه كنى و از هر ناروا خوددارى نمايى.
18. چون بر فراز جبل رحمت الهى برآمدى، خود را بر ذروۀ عالم رحمت و مقام بلند معرفت مشاهده كنى.
19. زمانى كه قربانى خود را ذبح نمايى و حنجره‌اش را قطع كنى، حنجرۀ حرص و طمع را ببرى و براى هميشه دست از شهوت و فساد بردارى.
20. همان‌طور كه با رمى جمرات شيطان را طرد مى‌كنى، بايد خود را از همۀ بدى‌ها و شهوت‌ها و پستى‌ها دور نمايى و روح خود را از آلودگى‌هاى اخلاقى پاكيزه و مصفّا سازى.
21. آن هنگام كه سر خود بتراشى و چرك‌ها را از خود زايل كنى، بايد عيوب خود را اصلاح كنى و ريشه‌هاى آن را از بيخ و بن در آورى.
22. چون داخل حرم الهى گردى، خود را در امان و لطف خدا مشاهده كنى و از خيالات موهوم و آرزوهاى باطل منصرف شوى.
23.