32با اسرائيليات از احاديث، همانند تفسير آيات 189 تا 190 از سوره اعراف با قصه اسرائيلى وقبيح كه لايق شأن حضرت آدم وحواء8 نيست از جمله خصوصيات اوست. 1
د) او تفاسيرى كه دربردارنده احاديث ضعيف السند واسرائيليات بوده، ترجيح داده وبر آن اعتماد مى‌كند، ودر مقابل تفاسير ارزشمندى را كه آراى مخالف اعتقاد او در تجسيم وتشبيه را نقل كرده‌اند، يا اينكه آراء ومعتقدات شيعه دوازده امامى را ذكر كرده‌اند را رها مى‌كند، كه از قسم اول مى‌توان به تفسير طبرى به نام «جامع البيان» اشاره كرد واز قسم دوم مى‌توان تفسير كشّاف را نام برد. 2
3. توسعه در عنوان شرك
ابن‌تيميه از جمله كسانى است كه در اطلاق عنوان شرك بر مخالفين خود در عقيده ورأى، دست توانايى داشته واهل تسامح وتساهل نبوده وبسيار بى‌پروا بوده است.
الف) ابن تيميه مى‌گويد: «بناى بر اهل قبور از اعمال مشركين است». 3
ب) او مى‌گويد: «اگر كسى بگويد از پيامبر(ص) به جهت نزديكى به خدا مى‌خواهم تا شفيع من در اين امور باشد، اين از كارهاى مشركان است». 4
ج) وى مى‌گويد: