34

و) ظلم، سبب تحريم طيبات

خداوند متعال مى‌فرمايد:

فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِينَ هٰادُوا حَرَّمْنٰا عَلَيْهِمْ طَيِّبٰاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ (نساء:160)

به‌خاطر ظلمى كه از يهود صادر شد، بخشى از چيزهاى پاكيزه را كه بر آنها حلال بود، حرام كرديم.

و نيز مطابق اين آيه انواع ظلم موجب محروم شدن انسان از غذاهاى پاك و پاكيزه مى‌گردد.

ز) كار نيك، سبب وفور نعمت

خداوند سبحان مى‌فرمايد:

وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرىٰ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنٰا عَلَيْهِمْ بَرَكٰاتٍ مِنَ السَّمٰاءِ وَ الْأَرْضِ (اعراف: 96)

و اگر اهل شهرها وآبادى‌ها، ايمان مى‌آوردند وتقوا پيشه مى‌كردند، بركات آسمان وزمين را بر آنها مى‌گشوديم.

به موجب اين آيه، كارهاى نيك سبب گسترش و وفور نعمت‌ها براى انسان است.

ح) ايمان، سبب هدايت الهى

خداوند مى‌فرمايد:

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّٰالِحٰاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمٰانِهِمْ (يونس:9)

كسانى كه ايمان آوردند وكارهاى شايسته انجام دادند، پروردگارشان آنها را در پرتو ايمانشان هدايت مى‌كند.

مطابق اين آيه، ايمان و عمل صالح سبب هدايت الهى است.