53
وَ اللّٰهُ خَيْرُ الرّٰازِقِينَ» (جمعه: 11)
و هنگامى كه تجارت يا سرگرمى را ببينند به‌سوى آن پراكنده شده، در حال ايستاده شما را ترك گويند به آنان بگو: آنچه نزد خدا است از لهو و سرگرمى و تجارت بهتر است و خداوند بهترين روزى‌دهندگان است.
دليل اين حركت زشت و ناپسند آن بود كه مردم مدينه در آن سال گرفتار گرسنگى و تورّم و افزايش قيمت‌ها شده بودند. «دحية بن خليفه» نيز كه از شام مال‌التجاره مى‌آورد و تجارت زيتون مى‌كرد در حالى وارد مدينه شد كه رسول اللّٰه صلى الله عليه و آله مشغول خواندن خطبه‌هاى نمازجمعه بودند. مرسوم اين بود كه كاروان‌هاى تجارى به هنگام ورود به مدينه با نواختن نى و طبل ورود خود را به مردم اطلاع مى‌دادند. لذا با شنيدن اين صدا بيشتر نمازگزاران كه گمان مى‌كردند اگر تا پايان نماز بمانند ديگر نصيبى از مال‌التجاره براى آنان نخواهد ماند، آن حضرت را رها كرده و رفتند. آنان كه باقى ماندند عبارت بودند از:
امام على بن ابى‌طالب عليه السلام ، فاطمه عليها السلام ، امام حسن و امام حسين عليهما السلام ، سلمان، اباذر، مقداد، صهيب و پنج نفر ديگر.
برخى نيز تعداد را هشت نفر و برخى ديگر يازده نفر ذكر كرده‌اند.
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:
خداوند توجه و نظر خود را در اين روز جمعه به