20ضروريات دين به شمار آيد، اين غلو در حوزه انكار ضرورى دين وارد شده است. 1
و نيز «شهرستانى» در «ملل و نحل» مى‌گويد:
غاليان كسانى هستند كه در حق امامانشان غلو كردند؛ به‌گونه‌اى كه آنان را از حد مخلوق بودن بيرون برده و احكام خدايى را در مورد ايشان عنوان كردند. پس چه بسا يكى از امامان را تشبيه به خدا، يا خدا را به خلق تشبيه كردند كه يا غلو مى‌كنند يا كوتاهى مى‌ورزند. پيدايش شبهات آنان از مذاهب حلولى و تناسخى و يهود و مسيحيان است؛ زيرا يهوديان آفريدگار را به مخلوق و مسيحيان مخلوق را به آفريدگار تشبيه كردند. در نتيجه، اين شبهات به اذهان غاليان شيعه سرايت نمود تا در حق برخى از امامان، احكام خدايى صادر كردند. 2