17يقين تو از تمام اسرار و پنهانى‌ها باخبرى. من جز آنچه مرا به آن فرمان دادى، چيزى به آنها نگفتم. [به آنها گفتم] خداوندى را بپرستيد كه پروردگار من و پروردگار شماست و تا زمانى كه در ميان آنها بودم، مراقب و گواهشان بودم. ولى هنگامى كه مرا از ميانشان برگرفتى، تو خود مراقب آنها بودى و تو بر هر چيز گواهى». 1 سپس امام على(عليه السلام) فرمود: كسى كه براى پيامبران ربوبيت، و براى امامان ربوبيت يا نبوت، يا براى غير امامان، امامت ادعا كند، ما در دنيا و آخرت از او بيزاريم. 2
«جعفر بن بشير خزاز» از «اسماعيل بن‌عبدالعزيز» نقل مى‌كند و مى‌گويد:
امام‌صادق(عليه السلام) فرمود: «اى اسماعيل! در محل وضو برايم آب بگذار». راوى مى‌گويد: «برخاستم و براى ايشان [آب] گذاشتم». حضرت كه وارد شد، پيش خود گفتم: «من درباره وى چنين و چنان گويم و او براى تطهير، به دستشويى مى‌رود!» طولى نكشيد كه [امام] بيرون آمد و فرمود: «اى اسماعيل! ساختمان را بيش از طاقتش بالا نبر كه ويران مى‌شود. ما را مخلوق [خدا] بدانيد
و هرچه [از كمالات] مى‌خواهيد درباره ما بگوييد كه هرگز به حقيقت ما دست نيابيد». 3
«صالح‌بن‌سهل» مى‌گويد:
درباره امام صادق(عليه السلام) مطالبى را كه غاليان مى‌گويند، بر زبان