22كلمه «تبارك» به معناى تعالى وتعاظم يا تقدس آمده است. ¹ ولذا ابن دريد گفته: «و تبارك لا يوصف به إلاّ الله تبارك وتعالى» ²؛ «تنها خداوند تبارك وتعالى توصيف به تبارك مى‌شود».

وكلمه «تبرك» مصدر باب تفعل به معناى طلب بركت است، وتبركِ به چيزى به معناى طلب بركت به واسطه اوست. و «تبركت به أي تيمّنت به» ³؛ «تبركت به يعنى به واسطه آن مبارك شدم».

از مجموعه كلمات استفاده ميشود در مفهوم تبرك ثبات و لزوم و رشد و نمو و زيادتى نهفته است و كسى كه به چيزى يا كسى متبرك ميشود در حقيقت درصدد تقويت موضع خود است.

توحيد در بركت

يكى از اقسام توحيد افعالى توحيد در بركت است يعنى اعتقاد به اينكه بركت وزيادتى وتأثير، بالاستقلال وبالاصاله از آن خداوند متعال است واگر كسى يا چيزى بركت دارد به جهت قرب معنوى به خداست كه به اذن او داراى بركت شده واِعمال مى‌كند. ونيز خداوند متعال است كه در برخى اشياء بركت قرار داده است.

ولذا خداوند متعال درباره حضرت عيسى(ع) مى‌فرمايد: (وَ جَعَلَنِي مُبٰارَكاً أَيْنَ مٰا كُنْتُ ) ؛ «ومرا -هرجا كه باشم- وجودى پربركت قرار داده» (مريم: 31).