29
حكم شرك در قرآن
قرآن كريم براى مشرك وشرك، احكام سنگينى را ذكر كرده است. اينك به برخى از آنها اشاره مى‌كنيم:
1. شرك، گناهى نابخشودنى
از آيات قرآن استفاده مى‌شود كه شرك به خداوند گناهى نابخشودنى است. خداوند سبحان مى‌فرمايد:
(إِنَّ اللّٰهَ لاٰ يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ مٰا دُونَ ذٰلِكَ لِمَنْ يَشٰاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللّٰهِ فَقَدِ افْتَرىٰ إِثْماً عَظِيماً) (نساء: 48)
خداوند [هرگز] شرك را نمى‌بخشد وپايين‌تر از آن را براى هر كس بخواهد [و شايسته بداند] مى‌بخشد وآن كس كه براى خدا شريكى قرار دهد، گناه بزرگى مرتكب شده است.
2. شرك، ظلمى بزرگ
خداوند سبحان مى‌فرمايد:
(وَ إِذْ قٰالَ لُقْمٰانُ لاِبْنِهِ وَ هُوَ يَعِظُهُ يٰا بُنَيَّ لاٰ تُشْرِكْ بِاللّٰهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ) (لقمان : 13)
[به خاطر بياور] هنگامى را كه لقمان به فرزندش -در حالى كه او را موعظه مى‌كرد- گفت: پسرم! چيزى را همتاى خدا قرار مده كه شرك، ظلم بزرگى است.
3. شرك موجب حبط عمل
خداوند متعال مى‌فرمايد:
(وَ لَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ