95اميرمؤمنان على(ع) در دوران خلافتش سه جنگ داشت: جمل، صفين و نهروان. سپاه آن حضرت همه عرب بودند كه به ريشهها و قبايل مشهور عربى، اعم از عدنانى و قحطانى منتسب بودند. گروههايى از قريش، اوس، خزرج و قبايلى همچون مذحج، همدان، طى، كنده، تميم و مضر، به سپاه آن حضرت پيوستند و سران سپاه آن حضرت از سران اين قبايل بودند؛ مانند عمار بن ياسر، هاشم مرقال، مالك اشتر، صعصعة بن صوحان و برادرش زيد، قيس بن سعد بن عباده، عبدالله بن عباس، محمد بن ابوبكر، حجر بن عدى، عدى بن حاتم و امثال آنان. اميرمؤمنان با اين سپاه بصره را گشود و با قاسطين (معاويه و سپاه او) در صفين جنگيد و مارقين را از ميان برداشت.
اكنون بايد پرسيد، ايرانىها در كدام قسمت از اين ارتش نقش داشتند و فرماندهى را عهدهدار بودند تا احتمال بدهيم كه سنگ بناى تشيع باشند؟! به علاوه، ايرانيان تنها ملتى نبودند كه به اسلام گرويدند، بلكه ملتهايى چون تركها و هندوها و ديگر ملل غيرعرب نيز به آيين اسلام در آمدند.
گواهى مستشرقان بر اصالت عربى تشيع
گروهى از مستشرقان و ديگران نيز تصريح كردهاند كه تشيع، اصالت عربى دارد و اعراب پيش از ايرانىها به تشيع گرويدند. در اينجا به چند نمونه از سخنان آنها اشاره مىكنيم:
الف) دكتر احمد امين گويد: