71كوه صفد كه گاهى آن را كوه معبد مى‌نامند، به چشم مى‌خورد كه كوهى مستطيل شكل و خاكسترى رنگى است كه از جنوب غربى (نزديك به غران) تا شمال شرق و تا حد زيادى به سمت وادى نبط كشيده شده است. در فاصله دورى در پشت اين كوه كه بر بالاى آن شكستگى‌هايى هست، كوه شمنصير يا كوه سليم كه ذكر آن گذشت را مى‌بينم. اين كوه از مهم‌ترين كوه‌ها از حيث منابع آبى است. در شمال شرقى، سلسله كوه‌هايى را مى‌بينيم كه از شرق به غرب مانند دندانه‌هايى رديف شده‌اند. يكى از آنها كوه عِمدَان است كه سه قله در پيكر يك كوه است و سيلاب آن به سايه در اول امج مى‌ريزد. سپس كوه اباالنَغَر در سمت غرب و در ادامه عمدان قرار دارد كه كوهى است با قله تيز و سيلاب آن در وادى مِسر در ابتداى الخريق (همان كه در قديم وادى الاخرم ناميده مى‌شد) مى‌ريزد كه در سفر خود به زودى به آن مى‌رسيم.
بعد از آن، كوه القنعاء است با قله‌اى گرد كه سيلاب آن در مسير شمالى كه محل ذخيره آب اين وادى است، مى‌ريزد.
در ناحيه شمال، درست مقابل جايى كه ايستاده‌ام، قله كوهى در آن سوى سنگلاخ الخليصيه به چشم مى‌خورد كه گويى در وسط اين سنگلاخ كاشته شده است. فاصله كوه از محلى كه من ايستاده‌ام، تقريباً شصت كيلومتر است. نام اين كوه، الوَشَحاء است كه در كنار وادى قديد و در سمت جنوبى آن قرار دارد و به‌زودى از آن عبور خواهيم كرد، ان شاء الله.
محل جدا شدن راه‌ها
از اين محل كه در آن توقف كرده‌ام، جاده به سه شعبه تقسيم مى‌شود:
1. راهى كه به سمت راست مى‌رود و آسفالت نيست. اين جاده، راه مواصلاتى بين المهد (مهد الذهب) و جده، در گذشته (كه از معدن طلاى آن، معروف به معدن طلاى بنى‌سليم طلا استخراج مى‌شده) بوده است. اما اكنون