69قرار دارد. سنگلاخى است كه بعد از طى هشت كيلومتر به بلندى‌هاى آن مى‌رسى. سپس به سمت غرب گسترش پيدا كرده و در ساحل درياى سرخ، بين دو كوه الاَخْل و جُمَدان محدود مى‌شود. دو كوه جمدان را پس از دوازده كيلومتر در سمت چپ جاده ديده مى‌شود؛ درحالى‌كه پيش از آن دو كوه، سنگلاخ كوچك سويداء را پشت سر گذارده‌اى. در سويداء خاك سفيد وجود دارد؛ همان ماده‌اى كه از آن گچ استخراج مى‌كنند.
به اين ترتيب حدود دشتى را كه از شمال تا جنوب به طول 25 كيلومتر و از شرق از كوه‌هاى البلاديه تا غرب، يعنى تا كوه‌هاى جمدان در حدود بيست كيلومتر گسترده شده را توصيف كرديم. سراسر اين دشت مستعد كشاورزوى است و در بيشتر نقاط آن آب وجود دارد؛ اما به دلايل مختلفى از اين مساحت پانصد كيلومترى، تنها 25% آن كشت شده كه اهم اين دلايل عبارتند از:
1. در وادى خليص و همين‌طور غران كه بخش اصلى اين دشت را شكل مى‌دهند، در بعضى سال‌ها چند بار سيل جارى مى‌شود كه باعث تخريب اراضى شده و چنان كم‌آبى به وجود مى‌آيد كه در بسيارى جاها حتى يك دلو آب پيدا نمى‌شود. امسال هم چشمه‌ها خشكيده و آب چاه‌ها فروكش نموده و دستگاه‌هاى حفر چاه از كار افتاده است و تنها صاحبان مزارع بزرگ، قدرت حفر چاه‌هاى عميق را دارند.
2. بسيارى از مالكان اين منطقه به سبب تنگدستى، قدرت اينكه مزارع خود را به مزارع دائمى تبديل كنند، ندارند. از اين رو بيشتر آنها مزارع خود را به مردم جده و مكه فروخته و آنها هم اين مزارع را به باغ‌هاى ميوه تبديل كرده‌اند. اما زمين‌هايى را كه نفروخته‌اند، به صورت زمين‌هاى باير درآمده است.
3. از سوى سازمان‌هاى مسئول و مؤسسات كشاورزى، توجهى به وضع كشاورزى منطقه نمى‌شود و هيچ‌گونه راهنمايى از سوى آنها وجود ندارد. آفات گياهى، در مراحل مختلف كشت و برداشت، به محصولات كشاورزى آسيب وارد مى‌كند.