261 شرقى ثافل در آن مى‌ريزد، گسترده شد. جاده هم بعد از پشت سرگذاشتن يك بلندى، وارد وادى يدعا، يكى از وادى‌هاى وادى الجى شد.
بلندترين كوه حجاز
از اين مكان بلند بين العرج و يَدَعَة (چنان‌كه ياقوت روايت كرده و اهالى آنجا يدعا قرائت مى‌كنند) فرصتى به دست آمد كه بيشتر بلندى‌هاى حجاز را ببينيم. در جهت طلوع خورشيد، كوه‌هاى قدس در سمت افق از شمال به جنوب كشيده شده و در فاصله نزديكى از اينجا به چشم مى‌آيند. در سمت چپ به فاصله نه چندان دورى كوه بلند ورقان را مى‌بينى و در پشت سر خود ثافل را در فاصله‌اى نزديك كه هرچه در پشت آن مى‌باشد را پنهان نموده است. هر گاه به سمت جنوب نگاه كنى، قله‌هاى كوه آره را مى‌بينى، اما در سمت چپ و در جهت شمال مى‌توانى قله‌هاى كوه الاشعر را در فاصله دورى در پشت وادى الصفراء ببينى.
وادى اليدعه و الوطيه
از العرج خارج شديم و از كوهى كه وصف آن به عنوان يكى از بلندى‌هاى حجاز گذشت، بالا رفتيم و بعد در وادى اليدعه سرازير شديم. اين وادى از طرف راست جاده به سمت چپ آن گسترده مى‌شود و وقتى به الحلقه مى‌رسد، وادى الجى را مى‌سازد. اينجا دوباره به جاده آسفالت مى‌رسيم. از اينجا در سمت شمال، بلندى الغائر را مى‌بينى. گردنه سختى كه بين سلسله كوه‌هاى قدس و كوه‌هاى ورقان فاصله شده و صاحبان كاروان‌هاى شتر مجبور بوده‌اند كه مسافران را هنگام صعود، از شتر پياده كنند. اين بلندى در سمت مكه قرار دارد و گردنه الغائر به نام ركوبه معروف است. پيامبر خدا(ص) در راه مهاجرت به مدينه از آن گذشته است كه از سخت‌ترين راه‌هاى عرب است. نزديك پنج كيلومتر طى كرديم تا به جايى