197
المسيجيد
هفت كيلومتر بعد از الروحاء، به المسيجيد كه هيجده كيلومتر از مدينه فاصله دارد، رسيدم. مسيجيد شهرى است آباد كه مركز حكومتى تابع امارت بدر در آنجا قرار دارد. مسجدى هست كه در آن نماز جمعه برگزار مى‌شود. مدرسه‌اى متوسطه و ابتدايى دارد و بازار و قهوه‌خانه و منزلگاه‌هاى زيادى دارد. به منصرف نيز معروف بوده و درست اين است كه المسيجد (تصغير مسجد) گفته شود؛ مسجدى كه منسوب به رسول‌خدا(ص) است. آثار آن در دره‌اى كه از سمت شمال از كوه الثُّمامى به داخل شهر گسترش پيدا كرده، به چشم مى‌خورد. اين شهر منزلگاه دوم برحسب نظام قافله‌اى براى كسانى بوده كه از مدينه مى‌آمده‌اند و منزلگاه دهم براى كسانى بوده كه از مكه و از راه مستوره مى‌آمده‌اند. جاده آسفالتى از بين آن عبور مى‌كند و به فاصله دورى از شهر به سمت مكه، جاده به دو مسير تقسيم مى‌شود: مسيرى كه به سمت غرب در طول وادى الصفراء پيش مى‌رود و از النازيه و ريع المستعجله تا سَيَر ادامه دارد و بعد تا خيف و الحمراء و الواسطه و الصفراء مى‌رسد و سپس تا بدر امتداد پيدا مى‌كند. جاده ديگر به سمت جنوب از وَتْر و بعد از پايين الجى و بعد در منزلگاه الرُوَيثَه و از البنانيه در الجى كه چاه الغنم ناميده مى‌شود، مى‌گذرد و بعد از الشُفيَّه (شرف الاثاثيه) و العرج تا السُقيا امتداد پيدا مى‌كند و اين همان مسير پيامبر(ص) بوده كه جاده انبيا ناميده مى‌شود.
وصف سرزمين مسيجيد
در شمال، كوه‌هاى خَشيرمه و الثمامى بر شهر مشرف است كه اينها پيكره كوهى است بزرگ و داراى قله‌هاى زياد كه دره‌هاى بى‌شمارى در فواصل آنها وجود دارد. اين كوه‌ها در سمت غرب رَحْقان 1 كه در فاصله دورى از كوه الاشعر