193
سيدالشهداء و كوه الرماة
از اين بلندى فرود آمدم و وارد جاده الاجانب كه اهالى مدينه آن را به اين اسم مى‌نامند، شدم. اين جاده از دامنه‌هاى كوه احد عبور مى‌كرد. بعد از طى مسافت كمى در اين جاده، مسيرى فرعى از آن به سمت جنوب، به طرف پايين كوه احد جدا شد و راه اصلى به سمت جنوب غربى، ادامه پيدا كرد. اين مسير فرعى، مرا به محل شهادت و مقبره حمزه سيد الشهداء حمزة بن عبدالمطلب بن هاشم، عموى پيامبر خدا(ص) كه در جنگ احد در سال سوم هجرت شهيد شد، مى‌رساند مقبره او در دامنه كوه احد، در كنار مدينه است و اطراف آن ساختمانى بود كه نگهبانى در كنار دروازه آن نگهبانى مى‌داد. مردم زيادى براى زيارت در آنجا گرد آمده بودند و دهكده‌اى در اطراف آن به موازات مدينه گسترده شده بود كه به آن دهكده سيد الشهداء مى‌گفتند. در غرب مقبره، مدرسه متوسطه حمزة بن عبدالمطلب(ص) قرار داشت. از اين مكان، كوه الرماة يا كوه عينين را در ميان خودت و مدينه مشاهده مى‌كنى. كوهى كوچك، مانند دندانه‌هاى صخره‌اى كه فضاى دشت را اشغال كرده، ديده مى‌شود كه بين آن و مقبره، سيل وادى قناة فاصله مى‌اندازد؛ به طورى كه كوه در جنوب آن و مشهد حمزه سيد الشهداء در شمال آن قرار دارد و دو نفر از فراز هر يك از آن دو مى‌توانند گفت‌وگو كنند.
عمران و سازندگى از گذشته جاى كاستى در اين منطقه باقى نگذاشته، اما به دنبال مهاجرت ساكنان آنجا به‌تدريج رو به ويرانى گذاشته است و اكنون به‌صورت ويرانه‌هاى خالى از سكنه به چشم مى‌خورد.
نمى‌دانم علت مهاجرت از اينجا چه بوده، امّا كوه اكنون نيز مورد بازديد قرار مى‌گيرد. از كنار مشهد حمزه(ع) از جاده وسيع آسفالته‌اى كه به سمت مدينه مى‌رود، عبور كردم.