189اطراف من، اوصاف كوه ثور را دارد؛ اما هيچ يك از آنها را بدان صورت نيافتم. در نهايت به مزرعه‌اى در قسمت شمالى انتهاى وادى رسيدم كه با ديوارهايى از آجر سرخ رنگ محصور شده بوده. نام آن را پرسيدم؛ گفتند نام آن زبير است. اين همان مزرعه‌اى است كه زبيربن عوام آن را در الغابه، به 170 هزار درهم خريده و بعد در ضمن تركه او به يك ميليون و ششصد هزار درهم فروخته شده است. ¹

به نظر مى‌رسد كه اينجا انتهاى شمالى الغابه است و انتهاى جنوبى آن، جايى است كه امروزه به العيون معروف است. فاصله بين اين دو نقطه، بيشتر از سه كيلومتر است. اين مزرعه در ناحيه شرقى وادى حمض هم گسترده شده است و در آنجا زمين‌هايى را ديدم كه به تازگى آماده شده و به شكل بسيار خوبى تقسيم‌بندى شده بود. درباره كوه ثور از يكى از افراد قبيله حرب سؤال كردم. او به كوهى كه اندكى قبل از كنار آن عبور كرده بودم، اشاره كرد و گفت اين همان كوه ثور معروف است.

وصف آن سرزمين از بالاى كوه ثور

در شمال، كوه خاكسترى رنگ الجُنْدُبيه قرار دارد كه وادى از كنار آن به طرف غرب گسترش پيدا كرده است. در وادى اضم، بين العيون و الجندبيه را وادى الخليل ² مى‌گويند. اين وادى هنوز به وادى حمض نرسيده است و به كوه‌هايى از نوع خودش متّصل مى‌شود. در پايين آن، وادى الخليل است كه كشتزارهايى در آن پراكنده شده است و نزديك من در جهت شمال، بستر سيل وادى النقمى قرار دارد كه از راست به طرف چپ كشيده شده و در محلى كه در غرب اينجا به چشم مى‌خورد، به الخليل سرازير مى‌شود. وادى النقمى از فاصله دور از جايى كه