187
وصف سرزمين المليليح
از سمت شمال كوه‌هاى اللّق در فاصله حدود 25 كيلومترى به چشم مى‌خورد. در پايين آن سنگلاخ مَدَّرجه از شرق به غرب گسترده شده كه در سمت مغرب به وادى الحمض ختم مى‌شود و در كنار آن، منطقه زراعى وادى قرار دارد. به اين بخش از وادى اضم، المندسة مى‌گويند.
در جنوب، سلسه كوه‌هاى بواط از غرب به شرق گسترده شده كه در بالاى آن، گردنه بواط قرار دارد. پيامبر خدا در جنگ ذات العشيره 1 در ينبع از آن عبور نموده است. در فاصله‌اى دور، قله‌هاى مرتفعى به چشم مى‌خورد كه در بين آنها دره‌هاى عميقى وجود دارد. اين كوه‌ها در اطراف كوه‌هاى الاشعر جايى كه دو حوره (حورة و حويره) مى‌ريزند، قرار دارد.
در شرق، كوه البيضاء 2 كه از اجرد بلندتر است، ديده مى‌شود و در شمال آن، كوه خاكسترى رنگ شوفان و بعد وادى الْتَمة در منتهى اليه شمال شرقى آن قرار دارد كه در پايين جاده گسترده شده است. سپس اين جاده به ترتيب وارد التمه و اللّحن و سپس الصلصله مى‌شود. اين راه، اكنون كه مشغول پاكنويس اين كتاب هستم، راه شام شده است. در سمت غرب، قله كوه اجرد، به چشم مى‌خورد و در پايين آن، سلسله تپه‌هاى سنگى متصل به اين كوه، امتداد پيدا كرده‌اند و دامنه‌هاى پست آنها به دهكده المليليح مى‌رسد.
فاصله بين المليليح تا مدينه 62 كيلومتر است و ساكنان آن از جهينه هستند. در حاشيه سمت راست وادى الحمض قبيله‌اى از فرزندان محمد، از سالم، از حرب به سر مى‌برند. وادى التمه و كوه البيضاء متصل به بواط است. سرزمين آنها از حاشيه سمت راست وادى تا شجوى در نزديكى مَصب الجَزْل گسترده شده و در المليليح به هم پيوسته است. در المليليح ايستگاه‌هاى راه‌آهن حجاز كه تعطيل است، قرار دارد.