183جاده‌اى خاكى شدم كه به بخش انتهايى وادى العقيق منتهى مى‌شد. در مسير خود به دهكده‌اى از باديه‌نشينان رسيدم و از مردى جهنى از اهالى اجرد درباره راه اجرد سؤال كردم. اين مرد چون از جهينه از اهالى اجرد بود، شناخت او از آنجا مانند شناخت مردم مكه از دره‌هاى آن است. هنگام بازگشت، از مساجد سبعه عبور كردم. هفت مسجد كوچك كه در دامنه غربى كوه سلع ساخته شده‌اند و گنجايش دو رديف نمازگزار را ندارند. مساجدى كه با فاصله نزديكى از هم قرار دارند؛ به‌طورى كه اگر كسى در يكى از آنها صحبت كند، در ساير مساجد صداى او را مى‌شنوند. از شيخ محمد ابراهيم در مورد آنها پرسيدم و او نيز از شيخ محمد الامين الشنقيطى استاد و كسانى كه معلوماتى درباره آثار مدينه داشتند، سؤال كرد؛ ولى هيچ كدام از آنها چيزى در مورد اين مساجد نمى‌دانستند. شنقيطى گفت اين مساجد در دوران دولت عثمانى ايجاد شده است. از استاد عبدالقدوس الانصارى در مورد آنها سؤال كردم. آنها را نمى‌شناخت و در نقشه مدينه منوره كه در دفتر نقشه‌بردارى شهرها چاپ شده بود، ديدم كه در آنها راه‌هايى كه به مساجد سبعه ختم مى‌شود را نام برده كه در كتاب آثار المدينه ثبت شده است.