177
العِلاوه
بعد از طى سه كيلومتر از ذى الحليفه به ابتداى العلاوه رسيديم كه زمين وسيع و بازى است و مزارع آبادتر و بيشترى نسبت به مسير قبل از خود دارد و منازلى مسكونى در آنجا به چشم مى‌خورد. وادى به سمت شرق تا نقاط پايين دامنه جنوبى كوه امتداد پيدا مى‌كند و در اين نقطه وادى را عقيق الحساء مى‌گويند.
وصف عقيق از العلاوه
وادى عقيق در حد فاصل حمراء الاسد 1 و چاه‌هاى ماشى، به طرف بالا گسترده شده كه پيش از اين به وادى النقيع مشهور بوده است. از اين نقطه، كوه گندمگون عير 2 كه از شرق به غرب كشيده شده، در فاصله نزديكى ديده مى‌شود. اين كوه داراى شيب‌هاى پست و دامنه‌هاى بسيارى است كه از سمت شمال و شرق در سنگلاخ‌ها امتداد پيدا كرده‌اند. اما جنوب و غرب اين كوه را سيل وادى عقيق مى‌پوشاند كه درباره آن گفت‌وگو كرديم. در حد فاصل حمراء الاسد در شمال اين وادى، زمين‌هاى هموار و وسيعى وجود دارد كه فضاى بازى در برابر آن وادى به وجود آورده‌اند، اما جزو اين وادى نيست. وادى در گودالى طولانى و عميق گسترده شده كه پشته‌هاى ريگ اطراف آن را فرا گرفته است. سيل وادى عقيق به علت ارتفاع اين زمين‌هاى هموار، در آنها جارى نمى‌شود. حمراء الاسد از غرب به كوهى به نام الاسمر پيوسته است و در غرب حمراء نمل كه كوهى جدا از هر يك از عوارض جغرافيايى است، ديده مى‌شود. جاده مكه از غرب آن عبور مى‌كند و از دامنه شمالى آن، وادى ابى‌كبير گسترده شده كه تا دهكده الوسطه در غرب امتداد دارد. در فاصله دورى، در سمت غرب، كوه سياه رنگ و تنهاى عظم در پشت البيداء و همچنين جاده مكه ديده مى‌شود. در شمال غربى،